در بریس های ثابت، براکت های فلزی یا سرامیکی به جلوی دندان متصل می شوند و سیم های ارتودنسی از داخل آنها عبور می کند. این براکت ها بر اساس شرکت تولید کننده شان، در شکل و اندازه های مختلف موجود می باشند. نحوه ی استفاده از این براکت ها تنها وجه مشترک انواع آن می باشد و تمام براکت ها دارای لبه هایی به نام وینگ (wings) هستند. بند های فلزی یا پلاستیکی به دور این لبه ها انداخته می شود تا سیم ارتودنسی را سر جای خود ثابت نگه دارد. در واقع سیم ارتودنسی عامل اصلی حرکت دندان می باشد و براکت نوعی تکیه گاه برای هر دندان محسوب می شود. با پیشروی در روند درمان، سیم های ارتودنسی تعویض می شوند تا دندان ها بهتر حرکت کرده و جا به جا شوند.
